Teatr 8.15
Teatr miał siedzibę przy ul. Śniadeckich 5, w lokalu na 600 miejsc. Wypełnił lukę powstałą po teatrze 8:30 i Wielkiej Operetce. W repertuarze teatru znalazły się prapremiery współczesnych operetek i komedii muzycznych (Roxy i jej drużyna Paula Ábraháma, Gaby Bernarda Grünna). Szczególną popularnością cieszyły się jednak wznowienia klasycznych tytułów m.in.: Krysia Leśniczanka Georga Jarno, Cnotliwa Zuzanna Jeana Gilberta, Skowronek Franza Lehára.
Wszystkie premiery teatru wyreżyserował kierownik artystyczny tearu i dyrektor Witold Zdzitowiecki, dzięki czemu stał się najbardziej kojarzonym z teatrem operetkowym twórcą. Na scenie 8.15 gwiazdorskie pozycje zbudowali ulubieni aktorzy teatru muzycznego i operetkowego dwudziestolecia międzywojennego: Lucyna Szczepańska, Ola Obarska, Loda Niemirzanka, Zbigniew Rakowiecki, Jerzy Olgierd, Stanisław Sielański. Często na tej scenie pojawiał się Igo Sym, który wystąpił również w ostatniej premierze teatru, Pannie wodnej Jerzego Lawiny-Świętochowskiego, zagranej zaledwie kilkakrotnie w sierpniu 1939 roku.
Ewa Hevelke (2018)
Bibliografia:
- Edward Krasiński, Warszawskie sceny 1918–1939, P.I.W., Warszawa 1976
- Ludwik Sempoliński, Wielcy artyści małych scen, wyd. Czytelnik, Warszawa, 1977
Sezon: 1936 / 1937
Kierownictwo
kierownik artystyczny:
Witold Zdzitowiecki
Zespół artystyczny
reżyserzy: Witold Zdzitowiecki
scenografowie: Zbigniew Jaworski
choreografowie i reżyserzy ruchu scenicznego: Eugeniusz Papliński
dyrygenci: Adam Schultz
aktorzy: Nina Czerska-Cywińska, Mary Didur-Załuska, Tadeusz Faliszewski, Romuald Gierasieński, Loda Halama, Jerzy Klimaszewski, Witold Kozikowski , Julia Kraszewska, Stefan Laskowski, Jerzy Liedtke, Olimpia Obarska-Forkasiewicz, Jerzy Olgierd, Zbigniew Rakowiecki, Józef Redo, Lucyna Szczepańska, Witold Szpingier, Władysław Walter, Jerzy Welin, Tadeusz Woliński, Helena Zarembina
balet:
zespół:
Wira Elwi,
Neoniła (Miła) Kołpikówna-Paplińska,
Jan Rogoyski
