5 kwietnia 1985
Wieczernik Brylla w kościele przy ul. Żytniej w Warszawie
Warszawa: premiera Wieczernika Ernesta Brylla w reżyserii Andrzeja Wajdy w kościele Miłosierdzia Bożego przy ul. Żytniej.

Źródło: e-teatr.pl
Dramat poprzez opisane w Ewangeliach zachowania wyznawców Jezusa po jego ukrzyżowaniu oddawał sytuację Polaków po wprowadzeniu stanu wojennego i zdławieniu ruchu Solidarność. Krystyna Janda – Maria Magdalena.
Dokonana przez zachodnią stację telewizyjną rejestracja spektaklu została zaprezentowana w TVP 14 kwietnia 1990.
Z materiałów zebranych w książce Teatr drugiego obiegu:
,,Kościół na Żytniej był ciągle w budowie, próby odbywały się nocą – wszyscy w waciakach, w kożuchach, para z ust. – Ale tak to się okazuje zwykle z takimi wydarzeniami! Wiedzieliśmy jednak, że jest to zupełnie coś niezwykłego, wszyscy ulegli takiej emocji, że jak teraz oglądam Wieczernik na kasecie video, to widzę, że jestem tak skupiona, jak nie byłam jeszcze nigdy w życiu.”
(Z niedopuszczonego do druku fragmentu wywiadu J. Wróblewskiego z Krystyną Jandą, „Powściągliwość i Praca” 1986, nr 10)
,,W Wieczerniku zbiegały się […] w przedziwnym i niefortunnym pomieszaniu dwie tendencje objawione przez Wajdę w jego ostatnich «wojennych» przedstawieniach. […] Z Antygony pochodzi tania aluzyjność, brak wiary w to, że aby poruszyć ludzi (a cóż dopiero zmusić ich do myślenia) nie trzeba – a nawet nie wolno – wszystkiego ubierać w sztafaż doraźnej propagandy. Ze Zbrodni i kary przyjęto chrześcijańską pociechę, chwalebną, lecz z trudem sprawdzająca się w życiu.”
(J. Lerska [Marta Fik], „Kultura Niezależna” 1985, nr 9).
Rafał Węgrzyniak