Gaetano Donizetti
Ur. 29 XI 1797, Bergamo. Zm. 8 IV 1848, Bergamo. Gaetano Donizetti studiował pod kierunkiem Simona Mayra, a następnie kształcił się w konserwatorium bolońskim. W 1818 zadebiutował operą "Enrico, conte di Borgogna" ("Henryk, hrabia Burgundii"). W ślad za nią posypały się dalsze opery, których młody kompozytor tworzył po kilka w ciągu roku. W 1830 Gioacchino Rossini, liczący zaledwie lat 38, oznajmił nieoczekiwanie, iż po "Wilhelmie Tellu" nie zamierza już poświęcać się kompozycji i swoje miejsce ustępuje Donizettiemu, jako najwybitniejszemu spośród współczesnych kompozytorów operowych. I istotnie, na okres lat kilkunastu zawładnął Donizetti niemal niepodzielnie włoską operą. Jedyny jego poważny rywal, Bellini, zmarł w 1835, a młody Verdi próbował dopiero swych sił. Będąc pierwszym we Włoszech, był jednocześnie Donizetti czołowym kompozytorem operowym w Europie, dopóki światowa hegemonia opery włoskiej nie została przełamana przez twórców francuskich i niemieckich. W 1834 zostaje Donizetti profesorem konserwatorium w Neapolu. Wkrótce przenosi się do Paryża, gdzie jego opery: "Córka pułku" i "Faworyta", wystawione z udziałem najsławniejszych śpiewaków, spotykają się z niebywałym powodzeniem. Niestety, na ostatnie lata jego życia padł tragiczny cień nieuleczalnej choroby umysłowej. Spośród 70 oper Donizettiego zaledwie kilka zachowało do dziś swą żywotność; należą tu w pierwszym rzędzie "Łucja z Lammermooru" i "Faworyta", a z oper komicznych "Napój miłosny" i "Don Pasquale". Inne - jak "Lukrecja Borgia", "Maria di Rohan" czy "Linda z Chamonix" - rzadko już dziś pojawiają się na scenach. Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997
