Kazimierz Jasiński
JASIŃSKI Kazimierz (4 grudnia 1945 Rabka – 12 kwietnia 1996 Rabka),
aktor-lalkarz.
Był synem Mieczysława Jasińskiego i Anieli z domu Klempka; mężem Barbary z domu Gacek, zatrudnionej w pracowni plastycznej Teatru Lalek Rabcio. W 1966 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Jordanowie. Od 1 sierpnia 1966 do 31 sierpnia 1988 występował w Teatrze Lalek Rabcio Zdrowotek (od 1973 Teatr Lalek Rabcio) w Rabce. W 1972 zdał eksternistyczny egzamin aktorski (lalkarski). Był utalentowanym aktorem, jednym z filarów zespołu artystycznego.
W większości przedstawień grał główne role, z których najważniejsze to: Zwyrtała, Narrator, Graf, Święty Florian, Śmierć (O Zwyrtale muzykancie, 1970; nagroda na Festiwalu Teatru Lalek w Opolu w 1971 i w Zagrzebiu w 1979), Sułtan (Cudowna lampa Aladyna, 1974; nagroda na Telewizyjnym Festiwalu Widowisk Lalkowych w 1976), Radca (Królowa śniegu, 1976), Staszek Niebiesów (O tym, jak Staszek Nebiesów dla śpiących rycerzy zbójował, 1978). Wystąpił też w takich przedstawieniach, jak: Baśń o zaklętym kaczorze (1971), Miś Tymoteusz Rymcimci (1973), Przyjaciele Sapgira i Cyfierowa (1976), Zimowa przygoda (1978), Za siedmioma górami (1982), Co wom pawim to wom powim (1983; w przedstawieniu tym grał kilka postaci, a odniosło ono duży sukces m.in. dzięki jego grze), Szewczyk Dratewka (1984); jego ostatnie role to Lalkarz 1 i Kreska (Lalkarz, 1987).
W 1974 otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży.
Bibliografia
Almanach 1995/96; 20-lecie Teatru Lalek Rabcio-Zdrowotek w Rabce 1949–1969 [1970], il.; 40-!ecie Teatru Lalek w Rabce 1949–1990, Kraków 1990; Waszkiel: Dzieje 1945–2000; Gaz. Krak. 1996 nr 90; Akta. T. Lalek Rabcio Rabka, ZASP (fot.).
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
