Kazimierz Jaworski
JAWORSKI Kazimierz (5 listopada 1931 Łódź – 30 maja 1984 Łódź),
aktor.
Był synem prawnika, urzędnika magistratu, Stefana Jaworskiego i Olimpii z Kondratowiczów. Wychowywał się i uczył w Łodzi, gdzie w 1945 zaczął naukę w Gimnazjum im. Kościuszki, a w 1950 zdał maturę. W 1951 powołany do wojska, został skierowany do Zespołu Pieśni i Tańca Wojska Polskiego we Wrocławiu i do 1953 był recytatorem na żołnierskiej estradzie. W czerwcu 1954 ukończył w Łodzi Państwową Szkołę Instruktorów Teatrów Ochotniczych. Pracę zawodową rozpoczął 1 stycznia 1955 jako pomoc aktorska w Teatrze Ziemi Łódzkiej w Łodzi. Uprawnienia aktora dramatu otrzymał po zdaniu 25 czerwca 1959 egzaminu w Warszawie.
W Teatrze Ziemi Łódzkiej grał do końca sezonu 1965/66. Potem angażował się kolejno do: Teatrów Dolnośląskich w Jeleniej Górze (sezon 1966/67), Teatru Ziemi Opolskiej w Opolu (od sezonu 1967/68 do 31 grudnia 1970), znowu do Teatru Ziemi Łódzkiej (od 1 stycznia 1972 do końca sezonu 1978/79) i do Teatru im. Bogusławskiego w Kaliszu, w którym grał od 1 września 1979 do 30 listopada 1980. Później wrócił do rodzinnej Łodzi, ale nie zaangażował się na żadną scenę. W 1970–83 sporadycznie grał epizody w spektaklach telewizyjnych, serialach (np. Lalka, Jan Serce) i filmach fabularnych.
Debiutował 14 maja 1955 w Teatrze Ziemi Łódzkiej niedużą rolą Martyna Kandyby w Kalinowym gaju; a później zagrał tu takie postaci, jak: Goriano (Zatrzymać pociąg, 1956), Gaskonia (Osobliwe zdarzenie, 1957), Kusy (Zaczarowane koło, 1958), Fujara (Zakochani Carlo Goldoniego, 1959), Mularz II i Perełka (Zemsta, 1960), Grzela (Szkoła żon, 1961), Rasplujew (Małżeństwo Kreczyńskiego, 1963), Kocio (Nocna opowieść, 1964), Arlekin (Szkoda wąsów, 1973), Rembo (Damy i huzary, 1976), Chłop (Indyk, 1976), Dzwonnik (Klątwa, 1978), Sędzia (Prawdomówny kłamca, 1978). W Jeleniej Górze wystąpił jako Staszek (Wesele, 1966), Fiedotik (Trzy siostry, 1967); w Opolu: Grumio (Poskromienie złośnicy, 1968), Szewc (Czarująca szewcowa, 1969), Karol (Pierwszy dzień wolności, 1970); w Kaliszu: Urbaniak (Odwety, 1979), Milord III (Henryk VI na łowach, 1980).
Bibliografia
Almanach 1983/84; Kaszyński: Teatr łódz.; Państwowy Teatr Ziemi Łódzkiej. Jubileusz 10-lecia 1953–1963 (il.); T. w Jeleniej Górze; T. Ziemi Łódzkiej 1951–71 (il.); Dz. Łódź. 1962 nr 22 (Wywiad z J.; il.); Akt zgonu nr II–123/1984, USC Łódź-Centrum; Akta (fot.), ZASP; Programy, IS PAN; Almanach 1944–59; www.filmpolski.pl
Ikonografia
Fot. – IS PAN, ITWarszawa.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
Biogram w Almanachu Sceny Polskiej
Kazimierz Jaworski (5 XI 1931 Łódź - 30 V 1984 Łódź), aktor. W 1951 zdał maturę i został powołany do wojska. Zaczął wówczas występować jako recytator w Zespole Pieśni i Tańca WP we Wrocławiu. Po odbyciu służby ukończył Państw. Szkołę Instruktorów Teatrów Ochotniczych (1954). Od 1 I 55 do końca sez. 1965/66 występował w T. Ziemi Łódzkiej (25 II 59 zdał eksternistyczny egzamin aktorski w Warszawie), w sez. 1966/67 w T. Dolnośląskim w Jeleniej Górze, w l. 1967-71 w T. Ziemi Opolskiej, od 1 I 72 do 1979 ponownie w T. Ziemi Łódzkiej, od sez. 1979/80 do 30 XI 80 w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. Grał m. in. Rasplujewa ("Małżeństwo Kreczyńskiego" Suchowo-Kobylina), Grubego ("Nocna opowieść" Choińskiego), Papkina ("Zemsta" Fredry), Anuczkina ("Ożenek" Gogola), Chochlika ("Balladyna" Słowackiego), Kusego ("Zaczarowane koło" Rydla), Karola ("Pierwszy dzień wolności" Kruczkowskiego), Sędziego ("Prawdomówny kłamca" Gorina), Urbaniaka ("Odwety" Kruczkowskiego). Almanach Sceny Polskiej 1983/84. Tom XXV. Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1987.
