Edward Domański
DOMAŃSKI Edward (16 I 1894 Warszawa - 12 X 1935 Warszawa), aktor, reżyser. Był synem właściciela browaru, mężem aktorki Wandy Szczepańskiej. W 1912-13 studiował w Szkole Aplikacyjnej w Warszawie. Po jej ukończeniu występował w T. Artystycznym w Warszawie (sez. 1915/16); grał m.in. rolę Kaleba ("Świerszcz za kominem"). W 1916 występował w Tow. Dramatycznym L. Brodzińskiego w Warszawie, w 1917 w T. Polskim w Łodzi, w 1918 był kierownikiem artyst. t. Wesoły Ul w Lublinie. Następnie wyjechał do Wiednia, gdzie rozwinął ożywioną działalność: studiował historię sztuki, muzykę i malarstwo, był sekretarzem F. Lehara i inscenizował jego operetki (m.in. "Frasquitę" wystawioną w 1922 w Wiedniu), a także zajmował się pracą dziennikarską (m.in. wysyłał korespondencje do "Krakowskiego Przeglądu Teatralnego"). Po powrocie do kraju został reż. operetki w Zjednoczonych T. Pomorskich (sez. 1925/26). W większym stopniu absorbowała go jednak praca lit. I publicystyczna. Ogłosił m.in. dwie broszury w obronie operetki: "Tak będzie lepiej" (Warszawa 1927) i "Powinna być - musi być" (Warszawa 1928). Pisał też recenzje i tłumaczył wiele librett operetkowych. Był jednym z nielicznych w Polsce znawców operetki. Bibl.: Dymek z papierosa s. 333-337; Sikorski: Szkoła Aplikacyjna s. 59, 77; Kur. warsz. 1922 nr 222,1935 nr 284; Straus: Repertuar 1915-16. Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
