Laurenty Sikorski
SIKORSKI Laurenty Grzegorz, Wawrzyniec (9 V 1849 Kraków - 1 VIII 1915 Warszawa), aktor. Był synem Laurentego i Agnieszki S., mężem -> Klementyny Janickiej (ślub w listopadzie 1881). Uczył się w Krakowie. Debiutował w 1868 w Częstochowie w zespole A. Raszewskiego w komedii "Uściskajmy się". W 1869 występował w Płocku oraz w zespole H. Modzelewskiego w Białej Podlaskiej (październik-grudzień), w lipcu 1870 w Dąbrowie Górniczej w zespole J. Okońskiego, od czerwca do grudnia 1871 w Kaliszu w zespole L. Nowakowskiego, w 1872 w Kaliszu pod dyr. A. Carmantranda a także w zespole P. Ratajewicza: w warsz. t. ogr. Cassino i Eldorado oraz w Piotrkowie (do 24 X tego roku), następnie w zespole P. Ratajewicza w Płocku (do 20 V 1873) i w Częstochowie u J. Teksla, w sez. 1873/74 początkowo w t. pozn. (grał tu tylko do listopada 1873) a następnie w Lublinie w zespole J. Grabińskiego, w 1875 w warsz. t. ogr. Alhambra i Tivoli, w sez. 1875/76 w zespole J. Grabińskiego w Łodzi. Od 11 IV do 2 VII 1876 występował w Krakowie, latem 1876 w warsz. t. ogr. Pod Lipką, w sez. 1876/77 w Lublinie pod dyr. M. Kopystyńskiego, w sez. 1877/78 tamże u K. Filleborna, w 1878-80 w zespole J. Puchniewskiego: w Piotrkowie (sez. 1878/79; tu także reżyserował), Kaliszu (styczeń-maj 1879), Lublinie (sez. 1879/80). W sez. letnich występował w warsz. t. ogr. Alhambra (1877, 1879, 1880) i Arkadia (1878). 24 IX 1880 debiutował w WTR w rolach Beneta ("Pan Benet") i Grzempielewskiego ("Marcowy kawaler"). W tymże roku zaangażowany do zespołu farsy i operetki WTR, występował tu odtąd stale. Od 14 VII 1912 przeszedł na emeryturę, ale występował nadal aż do 1915. 28 XI 1908 w warsz. T. Letnim obchodził jubileusz czterdziestolecia pracy scen. w komedii "Sposób na żony". Był znakomitym aktorem charakterystycznym w komedii i farsie. Bardzo drobny, szczupły, niepozorny, zawsze o smutnym wyrazie twarzy, a jednak nieodparcie komiczny był "mistrzem dyskretnego, kameralnego stylu, komiki jak najwytworniejszej" (A. Grzymała-Siedlecki). "Posiadał komizm spokojny, skoncentrowany, stłumiony, a przy tym jakby zupełnie nieświadomy samego siebie" (P. Owerłło). "W obrębie wszelkich postaci pociesznych i niedołęgów, pechowców, gapiów, nudziarzy, komicznych poczciwców itp. - Wawrzyniec Sikorski uchodzić mógł za talent aktorski wprost znakomity", "jakiś zdawało się nieuleczalny smutek bił z jego wyrazu twarzy, a nawet można by powiedzieć z całej jego niepozornej postaci i z tego to smutku - przez dziwaczne przetworzenie - rodził się jego komizm, komizm jedyny, odosobniony od wszelkich innych rodzajów komiki". Do słynnych i najbardziej popularnych jego ról należały: Mazurkiewicz ("Żołnierz królowej Madagaskaru"), Fujarkiewicz ("Dom otwarty"), Szczęsny ("Wujaszek całego świata"), Klapson ("Dom wariatów") ; świetne były także i inne (wśród nich wiele fredrowskich) : Twardosz ("Dożywocie"), Radost ("Śluby panieńskie"), Kapelan ("Damy i huzary"), Ciaputkiewicz ("Grube ryby"), Wójt ("Czartowska ława"), Łykalski ("Majster i czeladnik"), Kokoszkiewicz ("Jestem zabójcą"), Pazurkiewicz ("Żydzi"), Fromentel ("Safanduły"), Grabarz I ("Hamlet"). Potrafił też tworzyć znakomite, nie tylko śmieszne, ale i wzruszające postaci w tzw. komedii serio, np. jako Uszyński ("Przed ślubem"). Bibl.: Album teatr. II s. 71-72 (il.); Czempiński: Teatry w Warszawie s. 94 (il.); Dąbrowski: Teatr w Lublinie (il.); Got: Teatr Koźmiana; Grzymała-Siedlecki: Świat aktorski; Okręt s. 388; Owerłło; EMTA 1893 nr 532 (il.); Kur. warsz. 1915 nr 211; Scena i Sztuka 1908 nr 48 (il.), 49; Afisze, WAPŁódź; Akt zgonu 1915/365 z parafii Św. Jana, USC Warszawa-Śródmieście; Straus: Repertuar 1914-15. Ikon.: Fot. pryw. - Bibl. Nar. (Zakład Grafiki), IS PAN, MTWarszawa. Źródło: słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
