Przedstawienia

Czas akcji: lata osiemdziesiąte XX wieku.
Miejsce akcji: Nowy Jork, mieszkanie na Manhattanie.
Obsada: 3 role męskie, 7 ról kobiecych.
Druk: egzmeplarz sztuki w bibliotece ZAiKSu.

Komedia w trzech aktach.

Satyryczne, ale ciepłe spojrzenie na przedstawicieli amerykańskiej klasy średniej: intelektualistów, biznesmenów i psychoanalityków. Allan ma dwadzieścia dziewięć lat, jest wziętym krytykiem filmowym, dobrze zarabia. Jest neurotykiem i lekomanem, od dwudziestu lat z przerwami chodzi do psychoanalityka. Jest zakompleksiony i niezdarny - gdy się denerwuje, ciągle coś zrzuca, rozlewa, rozsypuje. Jest szczupły, niski i niezbyt atrakcyjny. Nie ma powodzenia u kobiet; jego filmowym idolem jest Humprey Bogart, obsadzany w rolach mężczyzn silnych, stanowczych i uwielbianych przez kobiety. Mimo braku powodzenia Allan ma wysokie oczekiwania wobec kobiet - idealna kobieta powinna być piękna (najlepiej blondynka z długimi włosami i dużym biustem), inteligentna i dowcipna. Swoją byłą żonę poznał w barze; Nancy była kelnerką, a Allan zostawiał jej napiwki, przewyższające wysokość rachunków.
Nancy jednak porzuciła męża ("Duszę się przy tobie. Nie nadajemy na tej samej fali, a fizycznie nie jesteś w moim guście"). Allan jest zupełnie załamany - dwa tygodnie po odejściu Nancy dzwoni do Dicka, swojego najlepszego przyjaciela, który natychmiast przyjeżdża z żoną, Lindą. Dick jest rówieśnikiem Allana, zajmuje się handlem nieruchomościami. Nie wiedzie mu się zbyt dobrze - już dwa razy zbankrutował i jest na dobrej drodze do kolejnego bankructwa - najpierw okazało się, że kupił działki położone na bagnach, a potem, że podczas kolejnej transakcji nabył teren radioaktywny. Dick jest zajęty sobą i swoją pracą - co chwilę telefonuje do biura, żeby podać numery, pod którymi można go zastać obecnie i w bliskiej przyszłości.
Dick i Linda starają się wyciągnąć Allana z dołka. Organizują kolację we czworo z udziałem Sharon, koleżanki Lindy. Allan tak bardzo stara się wywrzeć dobre wrażenie, że wszystko psuje: spryskuje się litrami wody po goleniu, potrąca igłę gramofonu, wywołując potworny zgrzyt, strąca miskę orzeszków, próbuje szpanować, recytując z pamięci fragmenty recenzji muzycznych. Sharon zaczyna podejrzewać, że Allan jest pod wpływem narkotyków i zastrzega, że musi wcześnie wrócić do domu. Allan pogrąża się zupełnie, przedstawiając jako własną opinię z pisma fotograficznego, które Sharon chwilę wcześniej przeglądała.
Równie nieudane są spotkania z innymi koleżankami Lindy, Giną i Vanessą. Allan próbuje odnowić kontakty z czasów szkolnych, ale bez powodzenia - jego koleżanki szkolne powychodziły za mąż albo są na niego od lat obrażone. Pochłonięty pracą Dick troskę o przyjaciela zostawia żonie. W efekcie Linda i Allan spędzają ze sobą coraz więcej czasu. Dobrze się rozumieją - maja podobne problemy, lęki, podobny typ wrażliwości - "nadają na tych samych falach". Jak łatwo przewidzieć, po kilku tygodniach zakochują się w sobie. Oboje bronią się przed tym uczuciem, ale w końcu, gdy Dick wyjeżdża służbowo, idą razem do łóżka. Budzą się z wyrzutami sumienia; Linda wychodzi do sklepu, tymczasem do mieszkania Allana wpada Dick, który wrócił wcześniej do Nowego Jorku. Od jakiegoś czasu podejrzewa, że Linda ma romans, a poprzedniego dnia wieczorem, gdy telefonował, nie zastał jej w domu. Dicka przeraża perspektywa utraty żony, lecz przyjaciel jest poza zasięgiem podejrzeń. Allan nie przyznaje się, że został kochankiem Lindy. Dick postanawia więcej czasu poświęcać żonie i wychodzi, żeby czekać na nią w domu. Allan decyduje, że natychmiast zakończy romans. Linda wraca ze sklepu bez zakupów; ona również, nie wiedząc o wizycie Dicka, postanowiła zakończyć romans - uświadomiła sobie, że kocha męża i nie wyobraża sobie życia bez niego.
Po wyjściu Lindy ponownie rozlega się dzwonek w drzwiach; nowej sąsiadce Allana, Barbarze, zatrzasnęły się drzwi do mieszkania. Po chwili okazuje się, że Barbara zna artykuły Allana, powoływała się nawet na nie w swojej pracy doktorskiej...

Ukryj streszczenie