Teatr Miejski
Teatr mieści się w gmachu wybudowanym w 1904 roku wg projektu Hermanna Helmera i Ferdynanda Fellnera. Przez 16 lat był sceną wyłącznie niemiecką. W 1920 roku teatr przejął zawodowy zespół polski – Państwowy Teatr Narodowy w Toruniu. W latach 1922–25 i 1926–32 działał jako Teatr Miejski. W sezonie 1925/26 wszedł w skład Zjednoczonych Teatrów Pomorskich Bydgoszczy-Torunia-Grudziądza. W latach 1932–34 nosił nazwę Teatr Polski, a od 1934 do wybuchu wojny – Teatr Ziemi Pomorskiej. W okresie okupacji w gmachu działała niemiecka opera i operetka. Polski teatr ponownie rozpoczął pracę w czerwcu 1945 roku jako Teatr Ziemi Pomorskiej, w latach 1949–60 połączony ze sceną bydgoską pod nazwą Teatry Ziemi Pomorskiej Bydgoszcz-Toruń, od 1 lipca 1960 pod nazwą Teatr im. Wilama Horzycy.
Sezon: 1922 / 1923
Kierownictwo
dyrektor:
Mieczysław Szpakiewicz
kierownik muzyczny:
Marceli Popławski
administrator:
Stanisław Gąsiorowski
Zespół artystyczny
reżyserzy: Bolesław Bolko, Stanisław Dąbrowski, Władysław Helleński, Piotr Hryniewicz, Wacław Malinowski, Mieczysław Szpakiewicz, Józef Trzywdar
scenografowie: Feliks Krassowski
aktorzy: Hanna Bohuszówna, Bolesław Bolko, Maria Dąbrowska, Feliks Dobrowolski, Jan Guttner, Władysław Helleński, Piotr Hryniewicz, Tadeusz Jejde, Leontyna Karska, Stanisław Kordowski, Jerzy Michał Kordowski , Wanda Kossecka-Malinowska, Stanisław Kwaskowski, Józef Leliwa-Karpiński, Maria Lelska, Maria Malanowicz, Wacław Malinowski, Józef Moranowicz, Władysław Pawłowski, Eugenia Podborówna, Janina Rawicz-Skibińska, Witold Roland-Konopka, Helena Święcicka, Maria Szadurska, Michalina Szpakiewicz, Mieczysław Szpakiewicz, Mieczysław Szyszyłłowicz, Józef Trzywdar, Kacper Wieczorkowski, Maria Wilkoszewska, Janina Zakrzyńska-Paradowska
asystenci: Władysław Pawłowski
inspicjenci: Zbigniew Rybicki
suflerzy: Wanda Malinowska
